Description

Arabika Peru SHB G1 to wysokiej jakości kawa przyciągająca swoim słodkim, łagodnym smakiem z lekko owocową nutą. Kawa ta należy do kaw delikatnych i dobrze zbalansowanych o niskiej zawartości kofeiny. Pod względem smaku i aromatu jest zbliżona do ziaren z Meksyku. Ma wyrazisty, kremowo-orzechowy smak z przyjemną delikatną kwaskowatością czarnej porzeczki z dominującymi nutami prażonych orzechów i syropu klonowego, te charakterystyczne cechy sprawiają, że filiżanka z tą kawą dostarcza niezwykle przyjemnych wrażeń smakowych. Ma idealną cielistość, doskonała do espresso oraz kaw mlecznych.

Uprawiana jest na północy kraju, w prowincji Chanchamayo na wysokości od 1 200 – 1 350m. n.p.m. Ziarno jest myte i suszone na słońcu. Kawa oznaczona skrótem HB (hard bean – twarde ziarno).

Pierwsze plantacje w Peru powstały na początku XVIII wieku i do dziś ponad 60% uprawianej tu kawy wywodzi się w prostej linii z oryginalnego szczepu arabiki. Peru na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat zdecydowanie przekształciło się w producenta kawy organicznej, przestrzegającego również zasad sprawiedliwego handlu.

Peru ma ogromny potencjał uprawy kawowca. W lasach dojrzewa 98% peruwiańskiej kawy, głównie na małych działkach. Peru jednak boryka się z poważnymi problemami wewnętrznymi:  partyzantka, mafie narkotykowe oraz problemy gospodarcze.

W latach siedemdziesiątych roczna produkcja kawy wyniosła 900 000 worków, a w latach następnych wzrosła do 1,3 miliona worków. Eksport surowców kontrolowany jest przez rząd, choć prywatni przedsiębiorcy, działający przez pośredników, skupują ziarno w najodleglejszych rejonach. Niedawno powstała Peruwiańska Izba Eksporterów Kawy usilnie starająca się podnieść jakość produkcji. Jej głównym dążeniem było ustanowienie norm jakościowych oraz identyfikacja wad surowcowych, a także promowanie “kultury” jakości. Działania te dobrze rokują na przyszłość; umiarkowanym optymizmem napawa również niedawny wzrost cen, który powinien zachęcić rolników do uprawnienia na tych terenach kawowców zamiast innej tradycyjnej uprawy, jaką jest tutaj kakao.
Znaczna część produkcji sprzedawana jest jako “organiczna”, jest to jednak sprawa problematyczna, niełatwo bowiem zweryfikować rzeczywiste warunki uprawy wszystkich drzewek kawowych. Duże trudności napotyka również ocena stanu całego zbioru kawy. Jednak biorąc pod uwagę powszechne ubóstwo rolników w tych regionach, wydaje się mało prawdopodobne, by mogli oni sobie pozwolić na zakup nawozów sztucznych i pestycydów.